Rainy days are just good ignitor of gloomy emotions. While I was in the jeepney few days ago, these thoughts crossed my mind. I hate the rainy season. Sometimes I love it though.
“Ang lungkot ng ganitong panahon. Seryoso. Sa pag-uwi mo habang may kaunting trapik at ambon, malungkot tumingin sa labas ng jeep. Nakikita mo ang mga dilaw na ilaw mula sa headlights at sunod-sunod na pagpatak ng mala-sinulid na ulan. Blurry. Tapos, sa loob ng isip mo ay puro malulungkot na bagay.
Para maiwasan, iisipin mo ang mga masasayang bagay na nangyari sa buhay mo, pero magdadala pa rin sila ng luha, dahil ang mga taong kasama mo sa mga panahong iyon ay wala na sa tabi mo.”
No comments:
Post a Comment